లబ్... డబ్...

నువ్వు ఉన్నప్పుడు నీ చూపులో,
నువ్వు లేనప్పుడు నీ ఎదురుచూపులో.

నీ కనుల భాషతో నా హృదయానికి,

మాటలు నేర్పావు.

నాలోకి వచ్చి, నన్ను లేకూండ చేసి..
ఎక్కడికి వెళ్ళి పోయావు ప్రియా....

ఒక్క చిరునవ్వుతొ ప్రేమను పుట్టించావు,

కుదరదని కంట నీరు తెప్పించావు.

చేయలేదు నేను ఈ పొరపాటు,
ఎందుకు నాకీ ఎడబాటు.

చిరునవ్వుల వరమిస్తావా...

చితినుంచి నడిచి వస్తాను.

మరు జన్మకి మాటిస్తావా..

ఈ క్షణమే మరణిస్తాను.

నీవు నా చెంత లేవని,
నా మనసు రాయి చేసుకుంటే,
ఆ రాయి పైన అందమైన నీ రూపం శిల్పంగా మారితే,
నేనెమి చేసెది ప్రియా !.......