ఎలా తెలుస్తుందీ

గుండె లోతుల్లో ఏముందో ఎలా తెలుస్తుందీ......

తలుపుతట్టే ఆత్మీయత లభించేదాకా.....

మండుటెండలో దాహం ఎలా తీరుతుంది....

చల్లదనం అందించే మేఘం కురిసేదాకా....

ఈ కవితకు ప్రశంస ఎలా దొరుకుతుందీ....

స్పందించి చదివే కవిహృదయం దొరికేదాకా.....

స్నేహం

కిరణానికి చీకటి లేదు.........

సిరిమువ్వకి మౌనం లేదు.......

చిరునవ్వుకి మరణంలేదు.....

మన స్నేహనికి అంతంలేదు.....

మరిచే స్నేహం చెయ్యకు.........

చేసే స్నేహం మరవకు.......

నేస్తం.

కాటుక కన్నుల మాటున వెన్నల నీ సొంతం.

అలరించే సోయాగాల వేణువు నీ స్నేహం.

ముద్దులొలికే పసిపాపను పోలు నీ వైనం.

చెప్పలేని అలజడిని కలిగించు నీ మౌనం.

సెలయేరుల పరవళ్ళు తలపించును నీ హాసం.

చిగురించే మన చెలిమిని మరిచిపోకు నా నేస్తం.

నీ స్నేహం

నే నడిచిన బాటలో విరిసిన కుసుమం నీ స్నేహం.
నే వదిలిన శ్వాసలో పలికిన భావం నీ స్నేహం.

నా పలుకుల అర్దం నీ స్నేహం.

నా అడుగుల శబ్దం నీ స్నేహం.

నా ఆశల ఆనందం నీ స్నేహం.

నీ స్నేహానికి దూరం కాలేను...

ఆ వియొగాన్ని భరించలేను.

రాగాలు నేర్చుకోవాలంటే కోకిలతో స్నేహం చేయాలి...

నాట్యాం రావాలంటే నేమలితో స్నేహం చేయాలి...

ప్రశాంతత కావాలంటే చంద్రునితో స్నేహం చేయాలి...

జీవీతంలో సంతోషంగా సరదాగా ఉండాలంటే...

నీతో స్నేహం చేయాలి....

కలల ప్రయాణం మెలకువ వరకు...

అలల ప్రయాణం తీరం వరకు...

స్నేహం ప్రయాణం జీవితాంతం వరకు.